Górnictwo Zachodniej Australii

Było Queensland i Nowa Południowa Walia, więc wypada napisać kilka zdań o górnictwie w Zachodniej Australii, które jest równie ważne i co w dwóch poprzednich stanach.

Najbardziej znanymi kopalniami w Zachodniej Australii są Kalgoorlie oraz Argyle Diamond. Oprócz tych dwóch w Zachodniej Australii jest mnóstwo innych kopalń, szczególnie Zachodnia Australia słynie z wielu kopalń uranu.

 

Kalgoorlie - kopalnia złota

 

Rozwój górnictwa w Zachodniej Australii charakteryzuje się niezależnością od taniej energii. międzynarodowymi cenami surowców mineralnych oraz bezpośrednimi inwestycjami zagranicznymi. Odkrycie złota w Zachodniej Australii było bodźcem, który zachęcił ludzi do osiedlania się w tych regionach. Złoto znaleziono w 1890 roku, doprowadziło to do gorączki złota w Zachodniej Australii, która wtedy już była w Wiktorii. Wydobycie złota spadło w 1904 roku co zaczęło prowadzić do bolesnego okresu - wojny światowe, międzynarodowa depresja oraz lokalne susze. Górnictwo zaczęło ponownie ruszać w 1930 roku, jednak państwo i rząd stanowy skupiło się na rolnictwie i inicjatywach produkcyjnych. Rolnictwo osiągnęło duży wzrost, aż do 1970 roku, po czym ustabilizowało się. Ponad milion hektarów ziemi została wtedy porzucona, a rząd ponownie zwrócił się w stronę górnictwa, i to było od tamtego momentu priorytetem.

Okres po 1945 roku charakteryzował się rozwojem górnictwa stanowego na skalę światową. Zachodnia Australia zaczęła wtedy coś znaczyć na arenie światowej. Rozwój komunikacji

i transportu umożliwił Zachodniej Australii wysyłanie towaru za granicę, oraz dało to wiele nowych możliwości lokalnym producentom. Drugi tzw. boom w Zachodniej Australii nastąpił w 1960 roku gdy rząd podniósł embargo na eksport rudy żelaza. Popyt był napędzany dzięki prężnie rozwijającej się gospodarce Japonii, inwestycjom Amerykańskim oraz dzięki brytyjskim wpływom w tym stanie.

Eksport rudy żelaza do Japonii oznaczał zasadniczą zmianę w handlu Australii Zachodniej

i utorował drogę do rozwoju Azji jako największego regionu handlowego świata.

W latach 1960-1970 duże znaczenia miało odkrycie innych surowców tj. niklu, ropy naftowej, boksytów i tlenku glinu. W 1980 ponownie można było zauważyć ożywienie w sektorze wydobycia złota, co było spowodowane inflacją i nową technologią przetwarzania.

 

Najważniejszymi surowcami, jakie się wydobywa w Zachodniej Australii są:

rudy żelaza - spotykane w regionie Pilbara, wydobycie rudy żelaza w latach 2008-09 stanowiło 47% całkowitej wartości zasobów stanowych, o wartości 33,56 miliardów dolarów.

ropa naftowa - ropa naftowa jak i samo górnictwo podlega temu samemu wydziałowi - Department of Mines and Petroleum, jednak nie jest bezpośrednio związane z węglem.

Ropa naftowa osiągnęła wartość $8,7 miliardów dolarów w 2009 roku.

złoto - historia wydobycia złota w Zachodniej Australii sięga 1880 roku, surowiec ten odkryto w regionach Coolgardie i Kalgoorlie w 1892 i 1893 roku. Szczyt wydobycia złota

osiągnięto w 1903 roku, złotą erę przeżywano w 1930 roku, ponowne ożywienie

przyszło w połowie 1980 roku.

tlenek glinu - w 2009 roku wyprodukowano 12,4 milionów ton tlenku glinu, przy wartości 3,6 miliardów dolarów. Worsley Alumina wybudowało kopalnię i rafinerię w 1980.

Kopalnia znajduje się niedaleko kopalni Boddington.

nikiel - przemysł niklu przeżywał spadek cen międzynarodowych w 2009 roku. Produkcja niklu była stosunkowo stała, wartość branży spadła z rekordowego poziomu $6,9 bilionów

w 2007 roku do poniżej $3,3 miliardów w 2009 roku. Ponadto liczba pracowników

spadła z 13.307 w 2008 do 7.561 w 2009. Nikiel w Zachodniej Australii odkryto

w miastach tj. Kimbalda, Mount Windarra i Agnew.

cynk - w 2009 nastąpił spadek produkcji cynku, spadek wyniósł 33%, a wartość przemysłu spadła

o 35%. Ze względu na charakter cynku i ołowiu, które często występują razem cynk

doświadczył tych samych wzlotów i upadków jak w produkcji ołowiu.

węgiel - surowiec ten jest obecnie wydobywany w Zachodniej Australii wydobywany tylko w jednym miejscu - Collie - działają tam dwie kopalnie. 90% wydobywanego

węgla z tych kopalń, jest stosowanych w elektrowniach, pozostała część w produkcji

pasków mineralnych. Podczas, gdy niewielka część węgla Australii Zachodniej jest

eksportowana do Indii i Chin w ostatnich latach, większość węgla trafia do elektrowni

węglowych zlokalizowanych głównie w obszarze Collie.

diamenty - większość diamentów produkowanych w Australii Zachodniej, pochodzi z kopalni diamentów Argyle, położonej na dalekiej północy tego stanu. Kopalnia

produkuje 20% światowej produkcji diamentów i rozpoczęła wydobycie

w 1985 roku. Najbardziej znanym produktem tej kopalni jest różowy diament.

Oprócz tej kopalni, jest jeszcze jedna produkująca diamenty w Zachodniej

Australii - Ellendale, jest ona położona 100km na wschód od Derby.

Ellendale produkuje rzadkie żółte diamenty.

sól - 80% produkcji całej soli w Australii pochodzi z Zachodniej Australii, 77% pochodzi z przedsiębiorstwa Dampier Salt Limited's w Dampier, z Port Hedland i Lake MacLeod

w regionie Pilbara. Pozostałe kopalnie soli znajdują się w Onslow,

Koolyanobbing i Esperance.

 

Poproszono mnie, żebym opisała kilka miejscowości związanych z górnictwem Zachodniej Australii, tymi miejscowościami są Leonora, Menzies, Wiluna, Kambalda, Laverton, Kalgoorlie, Coolgardie.

 

LEONORA to małe miasteczko położone w regionie Goldfields-Esperance, 833km na wschód od stolicy stanu Perth i 237km na północ od miasta Kalgoorlie. Według spisu z 2006r. Leonora liczyła 401 mieszkańców, z czego 1/3 to ludzi pochodzenia Aborygeńskiego. Obszar ten jest niezwykle suchy, ze średnią opadów rocznych zaledwie 230mm. Średnie dzienne temperatury to 18 ° C w lipcu aż do 37 ° C w styczniu. Leonora to przede wszystkim miasteczko górnicze, istnieje kilka kopalń złota. Powierzchnia jest jednak zbyt sucha aby wspierać intensywne rolnictwo. Za to pasterstwo jest tu bardzo istotne dla ludzi.

 

Leonora dawniej

Leonora dziś

Pierwszym europejskim odkrywcą był John Forrest, który dotarł w te tereny w 1869 roku. Forrest rozbił swój obóz w pobliżu widocznego wzgórza, które nazwał Górą Leonora, po jego sześcioletniej bratanicy Fanny Laonora Hardey. W 1894 roku, odkryto złoto, w kolejnych latach takich znalezisk było co raz więcej co spowodowało szybki rozwój tego regionu. W 1898 roku oficjalnie nadano nazwę miastu Leonora. Z miasta Leonora do drugiego miasta Gwalia kursował tylko jeden pociąg w latach 1901-1921. Początkowo napędzany parą, w 1908 przerobiono go na obsługę elektryczną, a od 1915 był napędzany benzyną.

 

Kopalnia diamentów w Argyle

 MENZIES miasteczko to leży również w tym samym regionie co Leonora, czyli w Goldfields-Esperance, 728km na północny-wschód od stolicy stanu Perth i 133km na północny-zachód od miasta Kalgoorlie. Według spisu z 2006 roku, ludność liczyła 56 mieszkańców. Złoto w tej okolicy odkryto w 1894 roku przez kanadyjskiego poszukiwacza Leslie Roberta Menziesa oraz innego poszukiwacza Johna McDonalda. Oni jako pierwsi wydzierżawili tutejsze tereny w październiku 1894r nazywając swój teren Lady Shenton. Odkryli sporo złota, w 1895 roku miastu nadano nazwę Menzies. Ratusz wybudowano w latach 1896/98 i można go nadal podziwiać.

 

Menzies - Ratusz

Linia kolejowa została doprowadzona do miasta w 1900r. Woda musiała być dostarczana do miasta z podziemnych studni i okolicznych jezior. Rząd rozpoczął budowę tamy w 1897 roku, co spowodowało dostraczanie wody do miasta od 1901 roku. W 1900 roku populacja miasta sięgała 10.000, było tam wtedy 13 hoteli i dwa browawy. Gorączka złota trwała 10 lat i w 1905 część górników opuściła miasto, aby spróbować szczęścia gdzie indziej. W 1901roku populacja miasta spadła do 1.000. Wydobycie złota nadal się odbywa w okolicach Menzies.

 

KAMBALDA to również małe miasteczko górnicze, znajdujące się 60km niedaleko miasta Kalgoorlie i 75km południowy-wschód od Coolgardie. Jest to rdzenna ziemia ludzi Galaagu. Położone w tym samym regionie co dwa poprzednie miasteczka. Jest ono podzielone dwa mniejsze podmiasta oddalone od siebie o 4km, są to Kambalda Zachodnia i Kambalda Wschodnia. Znajdują się na zachodnim brzegu gigantycznego jeziora soli Lake Lefroy.

 

 Według spisu w 2006 roku, miasta Kambalda liczyły 2705 ludzi. Kambalda została odkryta dzięki ogromnemu boomowi górniczemu. Pierwsza osada została nazwana Red Hill w 1897r. i zawdzięcza swoje istnienie Percyemu Larkinowi, poszukiwaczowi, który odkrył złoto w okolicy w 1896r. Miasto zostało oficjalnie nazwane 10 grudnia 1897 roku. Kopalnia Red Hill Gold Mine, która rozpoczęła swoją działalność w 1897r. działała stosunkowo krótko, została zamknięta w 1907r. a osada stała się miastem duchów. Ponownie tym terenem zaczęto się interesować w 1954r. George Cowcill pobrał próbki gleby i stwierdził iż odnalazł uran. Późniejsza analiza wykazał, że są tam duże złoża niklu i w 1966r. firma West Mining Corporation otwarła pierwszą kopalnię niklu w Australii. Z góry Red Hill można zobaczyć piękny widok na jezioro Lake Lefroyem.

 

Otwarcie kopalni diamentów Argyle

 LAVERTONE miasteczko znajduje się w regionie Goldfields-Esperance, miasto położone jest na zachodnim skarju Wielkiej Pustyni Wiktorii, 957km na północny-wschód od Perth, 124km na północny wschód od miasteczka Leonora. Około 1/3 ludności ludzie pochodzenia Aborygeńskiego. Obszar jest bardzo suchy, klimat bardzo przypomina ten jaki można spotkać w mieście Leonora. Ostatnia aktywność w tym regionie to ponowne otwarcie starej kopalni niklu Windarra Poseidon, oraz Gwalia Barnicoat Mine Crescent Gold. Odkrywcami w tym regionie byli John Forrest, David Carnegie i Frank Hann. Złoto w tej okolicy odkryto w 1896r. wielu poszukiwaczy i górników przeniosło się z tego powodu w ten region. Wśród nich był Dr. Charles W. Laver, który był wielkim zwolennikiem rozwoju tego regionu. Jedną z najbardziej znanych i udanych kopalń bała kopalnia Craiggiemore, wokół której rozrosło się miasteczko.

 

Lavertone

Obszar ten stał się znany jako Laverton na cześć Dr. Lavera. Oficjalnie miastu nadano nazwę Lavertone w 1900r. Do końca 1960r miasteczko Lavertonemalało, głównie z powodu niskiej ceny złota. W 1969 jednak inny poszukiwacz Ken Shirley odkrył ogromny depozyt niklu. Depozyty niklu były wydobywane przez Windarra Nickel Project przez kolejnych 20 lat. W tym regionie istnieją dwie główne kopalnie złota: Granny Smith, zarządzana przez BArrick Gold, oraz Sunrise Dam Gold Mine, która jest własnością AngloGold Ashanti. W obydwu kopalniach prowadzone są kopalnie odkrywkowe i podziemne. W okolicy znajdują się mniejsze kopalnie złota: Brighstar i Lavertone, oraz kopalnia niklu Laterite. Ziemia jest tu zbyt sucha na prowadzenie rolnictwa, jednak w miarę idealna na wypas owiec.

 

 

KALGOORLIE miejscowość obecnie znana jako Kalgoorlie-Boulder, położona 595km na północny-wschód od Perth na końcu Great Eastern Highway. Miasto zostało założone w 1893r. w czasie gorączki złota i znajduje się w pobliżu tzw. "Golden Mile". Według spisu powszechnego z 2011r. miasto liczyło 31.107 ludności (więcej niż nasze Emerald)co czyni to miasto największym ośrodkiem miejskim w regionie Goldfields-Esperance i piątym co do wielkości w Australii Zachodniej. Nazwa Kalgoorlie pochodzi od Wangai - "Karlkurla" i oznacza to "miejsce z jedwabistymi gruszkami".

 

Kalgoorlie panorama miasta

Hotel York i Hotel Orient w Kalgoorlie

Kalgoorlie - Ratusz

Historia tego miejsca jest dość ciekawa, w styczniu 1893r. poszukiwacze Patrick "Paddy" Hannan, Tom Flanagan i Dan O'Shea jechali w stronę góry Youle, gdy jedne z ich koni stracił podkowę. Podczas postoju, poszukiwacze zauważyli ślady złota  okolicy i postanowili zostać. W dniu 17 czerwca 1893r. Hannan złożył pozew o nagrodę co spowodowało szybki napływ ludności do tego regionu w poszukiwaniu złota. W 1898r. ludność miasta liczyła 2018, dokładnie 1516 mężczyzn i 502 kobiety. Wydobywanie złota, oraz innych metali tj. nikiel jest głównym źródłem przemysłu w Kalgoorlie od zawsze. Mniejszy obszar dużych kopalń złota jest często określany jako Golden Mile

i jest uważany przez niektórych za najbogatszą milę kwadratową na ziemi.

W 1896r. doprowadzono linię kolejową do miasta, był to pociąg sypialniany i kursował tylko nocą, zwany The Westland, funkcjonował do 1970r. W 1917 ukończono linię wąskotorową, łącząc Kalgoorlie z Port Augusta w Australii Południowej. Trasa o długości 2000km, biegnąca po pustyni.

 

 

COOLGARDIE to niewielka miejscowość położona 558km na wschód od Perth i liczy około 800 mieszkańców. Coolgardie jest teraz znane jako miejscowość turustyczna i jako miasteczko górnicze i miasto duchów, to kiedyś było trzecim największym miastem w Zachodniej Australii, po Perth i Fremantle. W tym czasie wydobycie złota było głównym przemysłem. Wielu górników żyło tu w trudnych warunkach, jednak tylko dla niewielu dokonane znaleziska się opłacały. Wiele ludzi opuśiła to miejsce, a Ci którzy zostali mieli przez jakiś czas jeszcze nadzieje, które szybko gasły.

Miasto zostało założone w 1892r. kiedy odkryto w okolicy złoto.

 

Coolgardie - główna ulica

 

W szczytowym okresie miasto liczyło 5008 ludności - 3151 mężczyzn i 1857 kobiet - było tutaj też mnóstwo firm górniczych, naliczono ponad 700, które zostały zarejestrowane przez London Stock Exchange. Wartość miasta dla kolonii w 1890r. była na tyle znacząca, że postanowiono zmusić Australię Zachodnią aby dołączyła do Australijskiej Federacji - Wielkiej Brytanii i wschodnich kolonii, proponowano wtedy utworzenie nowego stanu o nazwie Auralia wokół miasta i innych miejscowości w regionie Goldfields, tj. Kalgoorlie. Jednka rząd Perth nie zgodził się na przeprowadzenie referendum w sprawie federacji. Rząd Australii Zachodniej niechętnie spełnił obowiązek przeprowadzenia referendum , fedracja pojawiła się w 1901r. Coolgardie stało się centrum federalnych wyborów. Wkrótce po listopadzie 1901, Alf Morgans z elektoratu stał się premierem Australii Zachodniej.

 

Coolgardie - School Of Mines

Wydobycie złota spadło na początku 1900r. a od czasu I wojny światowej miasto było w dołku. Federalny elektorat został zniesiony w 1913r. ze względu na zmniejszenie populacji, wielu mieszkańców wyjechała do innych miast, w których złota było jeszcze pod dostatkiem. Sytuacja nie zmieniła się w ciągu wieków, ludność spadła do 200, i miasto stało się istnym miastem duchów.

Wiele budynków zostało zachowanych, co przyczyniło się do rozwoju branży turystycznej, spowodowało to niewielki wzrost zatrudnienia w mieście.

Coolgardie - Ratusz

 

O górnictwie Zachodniej Australii napisałam chyba najbardziej szczegółowo, choć chyba każdy artykuł zawiera ciekawe informacje o różnorodności górnictwa w każdym stanie.

Mam nadzieję, że nie przynudziłam za bardzo ;)