Aboriginal Dreamtime Cultural Centre

W Australii nadal jest wiele do zobaczenia, kilka dni temu ponownie mieliśmy okazję wybrać się do jednej z ciekawszych atrakcji w Rockhampton - "Aboroginal Dreamtime Cultural Centre".

Oczywiście nie mogliśmy się powstrzymać przed zrobieniem kilkudziesięciu zdjęć :-)

DREAMTIME - CZAS SNU - to mitologia australijskich Aborygenów. Legendy opisujące "czas snu" stanowią najstarsze istniejące przekazy ustne, szacuje się, że legendy Aborygenów mają ponad 50 000 lat. Większość plemion aborygeńskich uważa, że wszystkie żywe stworzenia na Ziemi są ze sobą powiązane i tworzą jeden wielki system, który wywodzi się bezpośrednio od ich duchowych przodków z "czasu snu". Według Aborygenów każde wydarzenie pozostawia za sobą jakiś fizyczny ślad, a cały świat fizyczny jest rezultatem działania metafizycznych stworzeń, które dzięki swojemu istnieniu wykreowały go.

"Czas snu" opisuje okres przed stworzeniem Ziemi, kiedy nie istniał jeszcze fizyczny, materialny świat. "Czas snu" według wierzeń nadal istnieje i można się do niego dostać lub też porozumieć się z żyjącymi tam duchami dzięki odpowiednim rytuałom magicznym.

W chwili obecnej żyje w Australii około 410.000 rdzennych mieszkańców, co stanowi ponad 2% populacji kraju. Jedynie jedna trzecia z nich mieszka ciągle na obszarach wiejskich i w odległych zakątkach Australii, większość zaś żyje już w miastach.

Rdzenni Australijczycy zaznaczyli na trwałe swą obecność w wielu dziedzinach życia w Australii i poza jej granicami - w nauce, literaturze, muzyce i sporcie. Do najbardziej znanych osób należą: Oodgeroo Nunukul - poeta i dramaturg, Tracy Moffat - znany w świecie reżyser i fotograf, Mandawuy Yunupingu - wokalista grupy rockowej Yothu Yindi, Nova Peris-Kneebone - pierwsza lekkoatletka aborygeńska, zdobywczyni złotego medalu na Olimpiadzie w Sydney w 2000 roku, Lionel Rose - jeden z najlepszych bokserów australijskich, Patricia O'Shane - sędzina odpowiedzialna za wdrożenie ustawodawstwa regulującego prawa Aborygenów do ziemi w stanie Nowej Południowej Walii.

Bracia Kenniff byli bardzo zżyci z Aborygenami i ich tradycją.

Tradycyjna kultura ludności aborygeńskiej obejmuje swym zasięgiem cały kontynent i większość pobliskich mu wysp, należących administracyjnie do Australii. Mimo wielu podobieństw w tradycyjnym sposobie życia i w wierzeniach, rdzenna ludność była podzielona na odrębne grupy etniczne i plemiona, posiadające własny język, terytorium, mity i obrzędy. Istnieje około 250 odrębnych języków i około 700 dialektów, z których co najmniej 50 nie jest już w użyciu.

Żyjąc w odmiennych warunkach naturalnych, grupy Aborygenów australijskich miały różną historię, a ich sztuka naskalna i malarstwo ukazują szeroką i zróżnicowaną gamę stylów i tematów. Zgodnie z wierzeniami, Australia zamieszkana była przez ludzi od samego początku - od czasu Epoki Snu. Wtedy to duchy przodków wyłoniły się z głębi ziemi lub zstąpiły z nieba, aby odbyć swoje wędrówki po ziemi. Nadały kształt skałom, rzekom, górom, lasom i pustyniom.

Stworzyły wszystkich ludzi, zwierzęta i rośliny oraz ustanowiły wzorzec, według których przebiegać miało ich życie. Duchowi przodkowie dali ludziom prawa, zwyczaje i kodeksy postępowania. Od nich wywodzą się pieśni, tańce, sztuka i rytuały stanowiące podstawę obrzędowości religijnej Aborygenów. Znaczna część sztuki aborygeńskiej jest ściśle związana z opowieściami z Epoki Snu, a rytuały i obrzędy podtrzymują związek świata ludzi ze światem duchów.

DUGONG - DIUGOŃ - morski ssak zaliczany do syren. Jedyny współcześnie żyjący przedstawiciel rodziny Diugoni.

W muzeum można było zapoznać się z historią Torres Strait czyli Cieśniną Torresa i mieszkańcami wysp położonymi na północy Australii. Nazwa cieśniny nosi nazwę od jej odkrywcy Luisa Vaeza de Torresa - 1606. Jej istnienie utrzymywano w tajemnicy ponad półtora wieku, istnienie cieśniny potwierdził dopiero James Cook w 1770.

Mieszkańcy Wysp Cieśniny Torresa to lud żeglarski, dokonujący dalekich wypraw w poszukiwaniu żółwi i krów morskich oraz dokonywania wymiany handlowej z mieszkańcami innych wysp i wsi na wybrzeżu Papuy Nowej Gwinei. Kultura rdzennych mieszkańców Wysp Cieśniny Torresa zdominowana jest przez taniec i muzykę. Dzięki charakterystycznemu bogactwu form, częstemu wykorzystaniu chóralnej harmonii oraz akompaniamentu grzechotek i bębnów, jest blisko spokrewniona z kulturą muzyczną i taneczną Południowego Pacyfiku.