Jak nudna potrafi być Australia?

Ile razy mieliście tak, że czegoś szukacie (w internecie) a wyskakuje zupełnie coś innego, jednak równie ciekawego i zaczynacie czytać, drążyć temat...

Mi się to ostatnio często zdarza i wczoraj trafiłam na ciekawy artykuł, który daje do myślenia, lub może inaczej, troszę więcej zaczyna się myśleć o innych miejscach.

 

Artykuł o którym będę pisać można w całości znaleźć tu:

 

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2056167/Revealed-Why-thousands-Britons-emigrated-Australia-returning-home.html

Jak zwykle "Daily Mail" from UK :) Nie inaczej, nic nie poradzę, że trafiają się tematy zamieszczane u nich w gazetach :) Temat dla mnie ciekawy, dla osób które tęsknią za innym klimatem, pogodą, deszczykiem, sniegiem a nawet za jesiennymi listkami idealny. To, że jest o Brytyjczykach to inna sprawa. Jak komuś nie pasuje niech wstawi inny naród :)

 

Tytuł artykułu to:

"How blue skies and sun are no longer enough to stop the 'ping pong Poms' from heading back to Britain after emigrating to Australia"

"Jak niebieskie niebo i słońce już nie wystarczają, aby zatrzymać "Ping Pong Poms - Ping Pong Angoli" wracających do Wielkiej Brytanii po emigracji do Australii"

 

"POM" lub "POMMY" - to Australijskie określenie na Anglika,

zazwyczaj używane w wyrażeniu "WHINGING POM" czyli "narzekający, stękający Angol".

 

Wiec... czytając i troszkę tłumacząc... (nawiasy to moje wstawki)

 

Przez dziesięciolecia, obietnica słonecznej pogody (chyba tylko w centralnej Australii), przyjaznego dla rodziny stylu życia oraz przystępnych posiadłości (domy z kilku zapałek i plandeki) prowadziła setki tysięcy Brytyjczyków do Australii. Do przeniesienia się do Australii. Jednak dla wielu, marzenie o życiu na kontynencie "Down Under" stało się czymś w rodzaju rozczarowania.

 

W 2010 roku rekordowa liczba Brytyjczyków opuściła Australię, wielu z  nich było znudzonych życiem tutaj oraz pragnęła spędzać więcej czasu z rodziną w Wielkiej Brytanii.

 

Na obrazku, Brytyjczyjcy świętujący Bożne Narodzenie na Plaży Bondi Beach w Sydney

Na tym zdjęciu widać parę siedzącą na plaży w Brighton (przyznam, że ta plaża może zaskoczyć)
ciesząca się (?) pochmurnym dniem. Wielu emigrantów przyznaje, że brakuje im tej pogody.
 

 

 Poniżej, dla porównania... inne spojrzenie na plażę w Brighton.

 

 

 Atrakcje, które oferuje Australia i które doprowadziły ich do rozpoczęcia nowego życia po drugiej stronie świata, po prostu nie są wystraczające aby zatrzymać tych ludzi.

W latach 2005 i 2010 do Australii z Wielkiej Brytanii przybyło prawie 107 tysięcy osób.

W tym samym okresie ponad 30,000 Brytyjczyków opuściło Australię. W samym 2010 roku padł rekord - 7000 Brytyjczyków opuściło Australię na stałe.

 

Wielu naukowców zajmuje się tym problemem, m.in. Mary Holmes - wykładowca socjologii na Australijskim Uniwersytecie Flindersa oraz Roger Burrows z Uniwersytetu w York zajmuja się zagadnieniem - dlaczego tak wielu "Ping Pong Poms" wraca do domu.

 

W odpowiedzi otrzymali informację, iż "Lepsze życie nie jest na temat dobrej pracy, świecącego słońca i większych domów". "To co jest najważniejsze, to to, że czuje się bliskość rodziny i uczucie tzw. w domu".

Naukowcy przyznają iż "Wprowadzenie w zycie tego tzw. snu (dream life) może spowodować rozczarowanie".



Przestronny - Australijskie domy wydają się być duże (no nie czarujmy się, są ale tylko te strefy gdzie jest salon
i kuchnia, reszta to ciasnota) i oferują dobry stosunek jakości do ceny w porównaniu do Brytyjskich domów
(Ekhm... że jak? dobry stosunek jakości? wybaczcie ale autor artykułu w Daily Mail chyba nigdy na oczy nie
widział Aussie House. Jakość woła o pomstę do nieba)



Ciasny - Brytyjskie domy wydają sie być mniejsze i starsze... i kosztują dużo więcej
(starsze - fakt, w UK domy są starsze niż sama Australia i to się nazywa HISTORIA!!!
mniejsze - fakt są ale nie tylko, można na Wyspach Brytyjskich znaleźć piękne duże posiadłości z ZIELONYM terenem. Czy kosztuja dużo więcej? Może, nie wiem, nie orientowałam się w tym zakresie).

Wielu Brytyjczyków wraca z powodu "nudy", którą zastał i którą pozostawia w Australii. Jedni skarża się na stresujace codzienne życie (nigdzie nie jest łatwo) tj. 3 godzinny dojazd w gorących i zatłoczonych pociągach. Dr. Holmes i Profesor Burrows powiedzieli, że można tych ludzi, którzy opuścili Australię opisać jako "Whinging Poms" - Narzekający, stękający Angole - którzy skarżą się na ciepło, owady itp. to i tak większość z nich miała lepsze powody jak np. bliskość i tęsknota za rodziną. Wielu z nich, którym urodziły się dzieci w Australii chcieliby aby dzieci poznały dziadków oraz innych krewnych w Wielkiej Brytanii, nawet jeśli oznaczałoby to poświęcenie tego lepszego życia w Australii.

 

Inni ludzie mieli jeszcze inne powody aby opuścić Australię.

"Uczucie jak w domu", nie było jedynym czynnikiem, który miał wpływ na ich zmianę decyzji o miejscu zamieszkania. Jeden z Brytyjczyków powiedział: "powrót był trochę jak wejście w starą parę butów". Inny Brytyjczyk opisał powrót do swojego starego domu jako "ponowne ożywienie", mimo, że musiał przenieść się do mniejszego domu, jeździć mniejszym autem i posiadać mniej pieniędzy.

Pewna Brytyjka swój powrót opisała tak: "Uwielbiam spacery, ubieranie się w ciepłe ubrania, uprzejmość, zieleń oraz jakość TV".

 

Wielu ludzi zostawia sobie jednak zawsze drogę ucieczki w formie obywatelstwa Australijskiego.

Wielu z nich może ponownie tu (do AU) powróci, może dzieci wrócą...

 

Poniżej znajduje się artykuł a raczej wypowiedź pewnej rozczarowanej życiem w AU Brytyjki.

 

 

Tłumaczenie:

Jennifer Price, lat 39. Wróciła do swojego domu po 5 latach na emigracji do Australii.
Jak sama mówi: "opuściła ten kraj, ponieważ nie było tam w ogóle kultury". Sama jest matka dla dwójki dzieci, teraz mieszka w Godalming w Surrey. Sama przyznaje, że ona i wielu Brytyjczyków (pewnie wielu innych ludzi też) swoje pierwsze wrażenie ma cudowne. "Gdy przybyłam do AU wrażenia były piękne. Jednak gdy zaczęłma tu mieszkać i poznawać ten kraj, on okazał się płytki i nic nie oferujący. Nie ma tu możliwości do rozmów, żadnego dziedzictwa tzw. spuścizny w historii i wszędzie jest tak samo. W końcu opuściła ten kraj ponieważ tęskniłam za Anglią."
Jennifer pracowała w Sydney dla dużej firmy. Jak sama mówi, jej życie nasączone słońcem  zaczęło stawac się zastałe i wręcz klaustrofobiczne. "Jednym z wielu tutejszych problemów jest odległość. Jest daleko wszędzie... i wiele ludzi może jedynie pozwolić sobie na wakacje tylko na terenie Australii. Jennifer podróżowała i gruntownie zwiedziła wiele miejsc, jak sama mówi każde miasto jest takie samo jak poprzednie, każda plaża jest taka sama. To stało się nudne".

A Wy jak odbieracie Australię?