The Beauty of Down Under - Piękno Antypodów: Newcastle

Newcastle, ogromny port i cudowne plaże

Na drogę powrotną wybraliśmy tym razem drogę prowadzącą wybrzeżem.

Wyjeżdżając z Sydney po pokonaniu 160 km dotarliśmy do Newcastle i postanowiliśmy tam się zatrzymać i zobaczyć co ma to miasto do zaoferowania turystom.

Samo miasto i centrum nie jest powalające, centra handlowe znajdują się w różnych dolinach i są pochowane pomiędzy różnymi pagórkami, jednak gdy dotrzemy na plażę to widok powala.

Plaża jest cudowna, widoki również i aż chce się tam zostać.

Newcastle to drugie co do wielkości miasto w Nowej Południowej Walii i szóste w całej Australii. Miasto jest oddalone od Sydney o 160km nad ujściem rzeki Huntera do Oceanu Spokojnego w dolinie Huntera. Jest to duży ośrodek przemysły górniczego.

Latarnia morska

Zanim przybyli europejczycy, tereny miasta Newcastle były zamieszkiwane przez aborygenów. Istniały tam dwa duże plemiona: Awabakal i Worimi.

Pierwszym przybyszem z Europy w historii Newcastle był brytyjczyk, porucznik John Shortland, który dobił do brzegów Zatoki Sydney we wrześniu 1798 roku.

Jego odkrycie było w dużym stopniu przypadkowe, bowiem porucznik wiózł na pokładzie swojego statku "Cumberland" więźniów wzdłóż Zatoki Sydney. Kiedy wracał, dostrzegł rzekę, którą potem nazwał John Hunter na cześć ówczesnego gubernatora Nowej Południowej Walii. Podczas postoju przeprowadził krókie badania geologiczne i nieoczekiwanie natrafił na złoża węgla kamiennego. To odkrycie zapoczątkowało szybką ekspansję osady założonej przez Shortlanda.

Na przełomie XVIII i XIX wieku obszar ujścia rzeki Huntera był już często odwiedzany przez górnikó, drwali. Wtedy gubernator Nowej Południowej Walii oficjalnie rozporządził, aby wydobywać surowce naturalne z Doliny Huntera.

Kolejne kopalnie i tartaki dały podwaliny miasta, które powoli nabierało kształtu. Osada ta stała się głównym "dostarczycielem" surowców budowlanych do pobliskiego Sydney, które w tym czasie rozwijało się w bardzo szybkim tempie.

W 1804 roku, kiedy osada rozwijała się bardzo prężnie, kolejne fale osadników nazwały ją

Rzeką Węgla ( Coal River ), niedługo potem zmieniono nazwę na Newcastle. Nazwę zapożyczono od angielskiego miasta Newcastle upon Tyne. Miasto to stało się ważnym punktem wydobywczym Anglii, która sprawowała całkowitą kontrole nad nim.

Cudowna plaża Nobbys, w oddali widać latarnię morską

W kolejnych latach do tamtejszego portu przypływało coraz więcej statków, nie tylko handlowych, ale również i wojskowych i to one odcisnęły duże piętno na dalszych losach miasta. Żołnierze, którzy przypłynęli w 1804 roku na trzech statkach królewskich "Lady Nelson", "Resources" i "James" pomogli w gaszeniu buntów robotniczych, które wybuchły na terenie Australii w tym czasie. W ten sposób Newcastle stało się jednocześnie głównym więzieniem dla pobliskiego Sydney. Przez wiele lat, zsyłano setki więźniów do więzień w Newcastle, aż do 1823 roku, kiedy to z rozporządzenia ówczesnego gubernatora Lachlana Macquarie zredukowano liczbę więźniów do 100, a prawie 900 więźniów zostało przesiedlonych do Port Macquarie. Decyzja ta była wywołana poglądem gubernatora, że tak duże więzienie nie może znajdować się tak blisko Sydney.

We wczesnych latach 30 XIX wieku na terenie miasta i w promieniu kilkunastu kilometrów zaczęły pojawiać się prawdziwe kombinaty górnicze.

Kopalnie te "Stockton, Tighes Hill, Carrington, The AA Co". działały aż do około 1930 roku, kiedy to spółki te przeistoczyły się w dwa duże ośrodki górnicze: Kurri Kurri i Cessnock.

W drugiej połowie XIX wieku na terenie miasta znaleziono także rudę miedzi, a także cynku.

Powstało wtedy kilka kopalń tych surowców. Na początku lat 90. XIX wieku powstała tam pierwsza huta przetapiająca metale.

Rozwój przemysłu w mieście został ukoronowany powstaniem w 1885 roku największej fabryki na półkuli południowej założonej przez Charlesa Upfolda, który pochodził z Londynu i dzięki fabryce mydła i świeczek "Sydney Soap and Candle Company", zastąpił mniejszą fabrykę w Wickham.

Na przełomie XIX i XX wieku na rynek Newcastle wkroczył potentat w dziedzinie wydobycia surowców naturalnych BHP Billiton. Ten fakt zapoczątkował duże zainteresowanie wśród amerykańskich przedsiębiorców. Dzięki tym wydarzeniom obszar Newcastle stał się jednym z największych ośrodków zatrudnienia w ówczesnej Australii.

28 grudnia 1989 roku miasto nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 5.6 w skali Richtera. Zginęło wtedy 13 osób, a 162 zostały ranne. Znaczna część miasta została zniszczona włączając w to centrum miasta. Następstwem tego wydarzenia była recesja ekonomiczna która nastąpiła w pierwszej połowie lat 90.

FORT SCRATCHLEY

Fort jest zlokalizowany na szczycie Flagstaff Hill, z widokiem na Morze Tasmańskie i Rzekę Huntera. Znajduje się pomiędzy centrum miasta a plażą Nobbys. Pierwotnie został zbodowany do obrony wybrzeża, posiada bardzo dominującą pozycję gdyż sięga ujścia rzeki Huntera. Na przełomie XX wieku przeszedł gruntowną renowację, można tam zobaczyć jak technologia wojskowa zmieniła się w okresie okupacji.

Fort został zaprojektowany przez ppłk Petera Scratchley'a, po którym fort został nazwany.
Fort ukończono 2 kwietnia 1882 roku. Fort miał służyć do obrony przed

ewentualnym atakiem ze strony Rosji.

Gospodarka miasta opiera się głównie na eksporcie węgla kamiennego i hutnictwie, w szczególności na produkcji aluminium. Obecnie Port Newcastle jest najważniejszym punktem handlowym miasta i pozwala na handel surowcami naturalnymi z doliny Huntera.

Jednoczesnie jest jednym z największych portów w Nowej Południowej Walii. Port ten wiedzie prym na świecie w transporcie węgla kamiennego. Rocznie bowiem przeładowywuje on 90 milionów ton tego surowca, a port odwiedza ponad 3000 statków handlowych. Eksport stanowi prawie 90% całego handlu w porcie, miasto posiada również niewielką stocznię.

Populacja miasta rośnie, to powoduje powstawanie kolejnych apartamentów i hoteli w centrum miasta, a także licznych osiedli willowych na przedmieściach.

Widok na ocean i na Ocean Baths z Fortu Scratchley

Newcastle Ocean Baths

Centrum miasta

Christ Church Cathedral

Jest to anglikańska katedra w Newcastle. Katedra została zaprojektowana przez Johna Horbury Hunt'a w neogotyckim stylu. Katedra jest położona jest na wzgórzu na wschodnim krańcu miasta.

Obecna katedra zastąpiła poprzedni kościół, i została wybudowana w 1817 roku. Diecezja Newcastle została utworzona w 1847 roku, a poprzedni kościół stał się katedrą, a na Biskupa mianowano Williama Tyrell'a. Budynek był w bardzo złej kondycji, a rosnąca populacja miasta (wiernych) doprowadziły do zbudowania nowego budynku katedry który zaprojektowano w 1868 roku.

Konkurs na projekt wygrali architekci z Melbourne, Terry i Speechley, jednak koszty ich projektu były zbyt duże i zdecydowano się na projekt Johna Horbury Hunt'a.

Prace rozpoczęto w 1883 roku, a budowę ukończono w 1902 roku. Budynek uległ zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w 1989, jednak później poddano go renowacji.